weer een berichie

Hey,

Weer een berichie van mij zo na het weekend! Ik hoop dat jullie een goed weekend hebben gehad, en er weer tegenaan kunnen voor de komende week (voor degene die geen vakantie hebben dan….)
Wel jammer dat jullie wegwaaien daar in Nederland!!?? Dat kan ik me hier echt niet voorstellen hoor! Het is hier nog steeds heerlijk warm (rond de 28 graden). Maar bruin ben ik (nog!) niet hoor…..maar ja; melkflessen zijn ook mooi, toch?! Anders is het ook zo’n contrast met jullie he!?

We zijn nu echt aan de slag met ons project, alhoewel het nog geen zweten is hoor (qua werk dan…..). We zijn echt nog aan het oriënteren.
Woensdag hadden we een afspraak staan met onze contactpersoon (projectleider). Om twee uur zouden we hem kunnen interviewen om zo meer informatie te krijgen over het project. Hij had aan het eind van de ochtend een meeting (vergadering) en die liep erg uit. Om twee uur was de meeting nog bezig. We hebben gewacht en besloten op een gegeven moment om maar naar huis te gaan. In de gang kwamen we hem tegen. Hij zei ‘sorry’ en legde uit, dat de meeting erg belangrijk was en uitgelopen was. Hij stelde voor dat we de afspraak verplaatsten naar de volgende dag. Met een raar gevoel stemden we daarmee in, en gingen naar huis toe! Tsja, dat is dus toch echt de Afrikaanse cultuur denk ik; dingen die uitlopen en dat ook gewoon laten gebeuren (hij kwam niet even ten ons zeggen dat de afspraak met ons niet door kon gaan….)

Op weg van onze ‘cottage’ naar de school Technikon rijden we langs een township. Een groot dorp met allemaal kleine ‘armoedige’ huisjes en hutjes. Een grote tegenstelling in elk geval met de plek waar wij wonen!
Bij dat township, aan de kant van de weg, lopen altijd enorm veel ‘zwarte mensen’. Rond 5 uur is het daar erg druk en stikt het van de taxibusjes waar je goed afstand van moet houden/ nemen, want je zit er zo bovenop (tegenaan). Ze kunnen namelijk elk moment stoppen of ineens links of rechtsaf slaan. Ja, het is een heel avontuur hoor rijden in dit land!
Ik begin overigens, qua ‘driver’ al een echte afrikaan te worden. Ik voeg gemakkelijker (en soms op het laatste moment) in. Laatst stond er een rij auto’s stil voor een stoplicht om vervolgens rechtdoor te gaan. Ik dacht dat het tweebaansweg was en ik ging met mijn kar naast de eerste auto staan die voor het stoplicht stond. Toen ontdekte ik, dat ik netjes achteraan had moeten sluiten in de rij (dat het dus één baan was voor rechtdoor). Ik deed mijn knipperlicht aan en drukte mezelf er snel tussen; zo stond ik dus ineens mooi vooraan. Lomp hè !? Maar ja, dat doen ze hier errug veel, dus opvallend was ik niet echt denk ik. Ik lijk qua rijstijl in elk geval dus niet meer zo op een tourist! hahaha

Donderdag hebben we veel informatie gekregen door middel van interviews die we gehad hebben met twee projectleiders. Ja, het begint steeds meer te leven! Afgelopen vrijdag hebben Hilde en ik ‘thuis’ gewerkt. In de zon wat informatie, boeken doorgelezen. En daarna wat dingen verwerkt op de laptop die we bij ons hebben. We hoefden die dag dus een keer niet het half-uurse ritje te maken waar we steeds meer aan gewent raken trouwens!

Op de terugweg van de school naar ons huisie werden we afgelopen donderdag door een automobilist geattendeerd op het feit dat we ons nummerbord verloren waren. Duszz……da’s heel fijn!? Ik keren en terugrijden, om te kijken waar die lag, maar geen nummerbord meer te vinden! Helaas, binnen ‘no time’ dus al spoorloos. Dus toen maar doorrijden zonder nummerplaat (wat je hier overigens wel meer ziet hoor!). Thuisgekomen heb ik de man gebeld waarvan we de auto huren. Met hem sprak ik af, dat we zaterdag naar Benoni zouden komen om een nieuwe kentekenplaat op de auto te zetten, en dat is dus inmiddels geregeld!
Het alarm van de auto gaat echt heel vaak af. Ja, we hebben een heus alarm op onze Jetta uit 1993 (als ik het goed heb….). Maar goed, de auto is erg gevoelig en gaat daarom snel af. Rustig zitten is er dus niet bij, hahaha. Ik zet het alarm er daarom maar niet meer op wanneer hij hier gewoon op het erf staat. Want elk blaadje of wat dan ook vindt ‘ie’ de moeite waard om te gaan loeien……

Wat betreft het eten hier; er is heel veel te koop in de supermarkten. Zeker zoveel als in Nederland. En ook wel veel overeenkomsten. Maar wat mis ik de Beemsterkaas zeg!? Ze hebben hier alleen cheddarkaas ofzo. Dat is echt chemisch geel en er zit echt totaal geen smaak aan. Beetje jammer! Maar buiten dat, ben ik zeer tevreden over al het lekkers waarmee de koelkast en diepvries momenteel gevuld zijn. Qua prijzen is het vergelijkbaar met Nederland. Had het wat goedkoper verwacht, maar helaas!

Omdat we dit weekend voor de auto naar Benoni moesten hebben we het gecombineerd met een overnachting bij de mensen bij wie we de eerste week verbleven. Nu het rustig was op de weg konden we het rijden in een 80 minuten ongeveer.
Zaterdagavond zijn we daar naar de bioscoop geweest. Naar de ‘phantom of the opera’. Was leuk. Daarna hebben we wat gegeten. Toen (rond half 10) zijn we teruggereden naar ‘het gastgezin’. Voor het eerst moest ik door het donker rijden. We hebben een heleboel enge verhalen gehoord, over wat je vooral wel en niet moet doen als je auto rijdt. Ramen en deuren dicht, niet stoppen bij de verkeerslichten, maar afremmen, kijken en dan door scheuren enzovoort. Dat maakt het best eng om te gaan rijden zo, maar goed; je moet gewoon echt op je hoede zijn!
Maar het ging goed hoor! Ik rijd steeds ontspanner, ben meer gewend aan de auto en de rijstijl hier, dus dat is wel fijn.
We zouden alleen thuiskomen in een leeg huis, de mensen zouden weg zijn. Wij moesten de gate (hek) opendoen, en daarna het alarm van het terrein afzetten. Wel spannend hoor al die dingen, maar een fijn gevoel om binnen te zijn en te beseffen dat alles goed gegaan is!

Zondag zijn we weer op tijd teruggegaan naar onze ‘cottage’. Daar hadden we afgesproken met een meisje uit Nederland die in het derde jaar van de opleiding SPH zit en nu voor stage in Zuid-Afrika is.
Aan het eind van de middag viel ineens het licht uit door de dikke onweer die gaande was. Als het hier onweert dan gaat het ook echt enorm hard. Niet leuk! Maarja……
Toen zijn we naar de kerk gegaan. Een half uurtje rijden vanaf hier, wat voor de bevolking hier ‘dichtbij’ is! Tsja, de afstanden zijn hier heel “anders” hoor! Men zong daar in die kerk accapella, dus zonder enig instrumentale begeleiding. Echt ‘saai’!? Ja, ek heb je toen wel gemist Evert-Jan!!!

Nu ik dit typ (op de laptop) zit ik lekker bij kaarslicht aan een wijntje met Biltong. Dat is echt iets Zuid-Afrikaans. Gedroogde plakjes gekruid vlees ofzo (slices peri peri). Lastig uit te leggen, echt iets wat je gewoon moet proeven. Nouja, het lijkt op droge worst, maar dan anders!

Goed, dat was het voor nu! Oeps...beetje lang verhaal he!?? Fijne week toegewenst!

Groetjes, Annemarie